Ik hou van de ‘donkere dagen voor kerst’. Het is al dagen mistig, nat en koud; het weer nodigt uit om binnen te blijven en de kaarsjes aan te steken. Met een dekentje op de bank te kruipen, eindelijk die stapel boeken eens te lezen of samen een spelletje te doen. De kerstster hangt, vanochtend staken we in de kerk de derde adventsster aan.

Advent. Dagen van donker en licht, dagen van weten en verwachten. Weer denken we aan dat Koningskind, dat voor ons kwam. Weer lezen we het verhaal, vertellen we over de kribbe, dat kleine kindje, dat zo groots werd. Weer zingen we alle bekende liederen, van de Stille nacht en Vrede op aarde.

De wereld om ons heen is in beweging, er is narigheid, onrecht en oorlog; en waar het kan steken we onze helpende handen uit. Maar in deze dagen staan we ook stil; stil bij het wonder van genade.