Spinnen

Wintertijd

Het is zaterdag, 29 oktober. Buiten is het 21 graden. De zon schijnt, de deur staat open, frisse lucht komt binnen. De vogels fluiten alsof het lente is, ik zie mensen zonder jas. Ik zit binnen achter mijn spinnewiel, wol te spinnen voor als het koud wordt, maar voorlopig is daar nog geen sprake van. De verwarming blijft nog uit. Vannacht gaat de klok een uur terug en slapen we extra lang, want de wintertijd gaat in.

En ik vraag me af: is dit klein geluk? Mág ik hier wel van genieten?

Dat het eind oktober zo warm is, is geen goed teken. Het komt door de klimaatverandering; een situatie die wij met zijn allen gecreëerd hebben en die zich maar moeilijk in laat dammen. Toen ik vanmiddag door het bos liep en de herfstpracht zag, was dat met gemengde gevoelens.

Ik genoot. En ik maakte me zorgen.

Zes maanden geleden volgde ik een cursus Spinnen. Dat stond al lang op mijn wensenlijstje, met vlak daaronder ‘leren weven’. Dat komt vast ook nog; maar het spinnen kwam eerst en wat is het fantastisch om te doen!

Het is een wonderlijk, natuurlijk proces. Wol, zo van het schaap, wassen, verven, spinnen en twijnen, tot er een prachtige ‘chunky’ draad is ontstaan.

Een rustgevend klusje; het wiel draait en mijn gedachten gaan alle kanten op, waaien weer weg, blijken helemaal niet belangrijk. Dat is ook ‘Handmade Happiness’: voorspelbare, herhalende bewegingen in een eigen ritme; er kan geen meditatie tegenop. Voor je het door hebt ben je weer een uurtje verder en is je hoofd leeg, en de klos op het wiel gevuld. Klaar om mooie dingen van te maken! Zoals deze hand gesponnen, hand gebreide omslagdoeken van 100% Merinowol. Fijn nu de verwarming wat lager moet en je niet bibberend op de bank wilt zitten…!